Moti Lal Banjara ، ساکن ساختمان Pathalgaon در منطقه Jashpur ، تعقیب وی از خانواده ای از کشاورزان است. برای نسل ها ، پدربزرگ و پدرش کشاورزی سنتی را تمرین می کردند و محصولات زراعی مانند برنج ، بادام زمینی و حبوبات را در درجه اول برای مصرف آنها رشد می دادند. کشاورزی راهی برای زندگی برای آنها بود ، نه یک پروژه تجاری با هدف سود. مانند بسیاری از جوانان در مناطق روستایی هند ، انتظار می رفت که موتی ادامه یابد و برای یک کار پایدار تلاش کند.

با این حال ، آرزوهای او چرخش متفاوتی گرفت. این امر با به روزرسانی و مکانیک شیوه های سنتی کشاورزی ، تبدیل کشاورزی را به یک کار سودآور نشان می دهد. مرگ من تحصیلات او را تا کلاس دوازدهم به پایان رساند و فهمید که می توان با دانش و روشهای صحیح ، توانایی های واقعی کشت را لغو کرد. وی مصمم بود كه شیوه های كشاورزی خانواده خود را بهبود ببخشد و مرتباً شروع به بازدید از KVK KVK در نزدیکی روستای خود كرد.

این بازدیدها به وی اجازه می دهد تا با دانشمندان کشاورزی تعامل داشته و بینشی از آخرین فن آوری ها و فناوری های کشاورزی کسب کند. در طی یکی از این بازدیدها ، او برای اولین بار در مورد کشت Marigold آموخت – یک فرصت جدید امیدوار کننده. تقاضای زیاد برای گلهای ماریجولد ، به ویژه در فصول جشن ، منجر به علاقه وی شد و آن را به عنوان راهی ممکن برای تبدیل کشاورزی به یک کار سودآور دید.

Motty Lal در سال 2014 شروع به کشت فلز کرد ، اما این فصل فقط در فصل من آغاز شد. گلها برای جشنواره هایی مانند دیوالی و جنیش چتورث کاشته شدند. بازده دلگرم کننده بود ، اما پیوند گل فصلی بود. گسترش درآمد کشاورزی آن همیشه نامنظم بوده است. به مدت چهار سال به این روش کار کنید و در مورد کشت گلها به آرامی بیاموزید.

بیشتر در Krishi Jagran بخوانید